چقدر خسته ممممم....ینی این ترم دیگه راستی راستی دارم له میشم!:-( توجه کردین چقدر هر ترم برای من دانشگاه و آدماش بدتر و تحمل شون سخت تر میشه؟! خیلی داره بد میگذره احساس میکنم! به معنای واقعی هیچ لذت و خوشی از دوره دانشجویی م ندارم! همه چیز خیلی سطحی و گذرا... و زوووود گذر ه...:-( ولی این سختی هاش اصن تمومی نداره انگار..هر روز و هر ترم سخت تر!
داشتیم از بیمارستان بر میگشتیم ، تو مسیر ی نفر ی آدرس پرسید ازمون ، من سریع گفتم نمیدونم! نوشین و هدی وایسادن ادرس دادن بعد من جلو تر بودم ، وقتی بهم رسیدن گفتم میدونستم ادرس رو ولی واقعا خسته بودم اصن نمیتونستم صبر کنم ادرس بدم! هدی میگه: کار مردم رو راه بنداز تا خدا کارت رو راه بندازه! منم گفتم: تا همین الان تو بیمارستان داشتیم به همین خلق خدا کمک میکردیم ، خدا اگر بخواد کمک میکنه! هنوز حرف مون تموم نشده بود که ی پژو با آرم دانشگاه وایساد، ما هم سوار شدیم ، گفت کدوم خوابگاهین؟! ما هم گفتیم میریم سلف! ما رو جلو سلف پیاده کرد ، گفت احتمالا شما ترم اولی هستین که ما رو نمیشناسین، ما هم گفتیم نه والا! ما سال دومیم اما شما رو نمیشناسیم ، راننده حوزه ریاست دانشگاه بود.گفت هر موقع بچه های دانشگاه رو میبینم بر حسب وظیفه میاریم شون! ( خدایی چقد بعضی آدما با شخصیت ن!) چقدر هیچ کاری پیش خدا پنهون نمیمونه! حتی توی بخش که مریض ها برا کوچکترین کاری کلی دعات میکنن! ایشااالا که خدا به راننده ه خیر بده! یک‌در دنیا هزار در آخرت!واقعا خسته بودم اصن‌نمیتونستم راه برم!
الانم که باید تا پنج دانشگاه باشیم!:-(
+بعضی وقتا ی ادم های بیشعور و بی شخصیتی تو بیمارستان میبینم که اصن چندشم میشه بخوام به عنوان همکار!!!! با اینا ی جا باشم! واقعا که بعضی ها فقط دل شون خوش ه رفتن فلان دانشگاه و ی مدرک‌گرفتن!! نمیفهمن هنوز که اصل شخصیت و رعایت احترام متقابله! هر چند هم که ما الان دانشجوییم اما به هر حال ی روز قراره همکار باشیم و (خدای نکرده خدای نکرده خدای نکرده!!!) ی جا شاید حتی بخوایم کار کنیم!
- ۹۸/۱۰/۰۲